Fruit: Solanum quitoense (Lulo, naranjilla)

Algemeen

De lulo is een subtropische kruidachtige struik die tot 2 ½ meter hoog wordt en die bloeit met trossen wit-violette bloemen gevolgd door groene vruchten rijpen naar geel-oranje. De planten sterven meestal na 3-5 jaar af. De I.Sáček, senior - Trabajo propio, Dominio público, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7195407 - De Carlos Dussan Gomez - Trabajo propio, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7789162 - By No machine-readable author provided. Acca~commonswiki assumed (based on copyright claims). - No machine-readable source provided. Own work assumed (based on copyright claims)., CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1705917

Opkweken

De lulo wordt bij ons als kuipplant opgekweekt. Gebruik kuipplantengrond of een mengsel van 60 % potgrond 30 % grof metselzand en 10% leem. Overwinter de plant van half oktober tot half mei bij 10 - 15°C. ’s Zomers op een beschutte en zonnige plek plaatsen. Bemesten van mei t/m augustus. Vermeerdering door zaaien, stekken en enten. Rassen: N.v.t.

Snoeien

N.v.t.

Oogsten

De rijpe vruchten beschadigen snel, daarom worden ze vaak net niet helemaal rijp geplukt. By Mark Benecke - Mark Benecke, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=19057621 - De Fibonacci, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=564934

Gebruik

De vrucht is sappig en smaakt enigszins zuur. De vruchten worden vers gegeten en verwerkt tot jam, gelei, siroop, ijs, vruchtenwijn en vooral tot sap.